همگان غرق سرور....

     همگان مست غرور...

         آن یكی می خندد....

           وان یكی می رقصد....

                                       دلیلیش زیباست.....

                              زین سبب كه نو بهار آمد است.....  مردمان  دل  شادند........                                         كوه .... آسمان....دریا....

               گویا كه همراه شده اند با این حادثه سالی یك بار.....

                                   آری همگان حق دارند.....

                       همگان باید كه بزنند و برقصند و بخوانند.....

                                                            همگان حق دارند.....

          اما دلك من امروز....

                               افسرده بود و غمین....

                                         در غم آن طفل یتیم....

                                             در غم آن دخترك كه گدایی می كرد....

                                            اندكی از خوشی این مردم....

                         و می گفت: آی آقا...آی خانم.....

             بخرید چند شاخه گل... ببینید چه بویی دارد....

                                و پسرك واكسی شهر....

             كه بزرگ ترین رویایش این است:....

                                           كاش همه این كوچه ها خاكی بود....

                                آری همگان خوشحال اند ...

                                                       همگان می خندند.....

             پیرمردی دیدم كور كه شعر می خواند....

                                        از برای دل این مردم مسرور.....

             كه شاید دستی برود در جیبش.....

                  و بینداز سكه ای از سوز این همه شعر قشنگ.....

                          كه ندیدند او را.....

                                               براستی كدامین كورترند؟؟

               دلك من امروز....

                   ساز خودش را می زد....

                                  دلك من امروز هر چه كه بود....

                                                     حال هیچ خنده و شادی نداشت.

از جدایی تا   دشمنی.........................................یك لبخند

از جدای تا پیوند..............................................یك قدم

از توقف تا پیشرفت.......................................یك حركت

از عداوات تا صمیمیت....................................یك گذشت

از شكست تا پیروزی.....................................یك شهامت

از عقب گرد تا جهش......................................یك جُرات

از نفرت تا علاقه..........................................یك محبت

از حست تا سحاوت.........................................یك همت

از صلح تا جنگ............................................یك جرقه

از آزادی تا زندان..........................................یك غفلت

خدایا

چه لحظه هایی که در زندگی تو را گم کردم اما تو همیشه کنارم بودی

چه دقیقه ها که حضورت را فراموش کردم اما تو فراموشم  نکردی

چه ساعت هایی که غرق در شادی و غرور، تو رو که پشت همه موفقیت هام قایم شده بودی از یاد بردم اما تو همیشه به یادم بودی

چه روزهایی که سرم تو لاکم کردم و توی غصه هایی که فکر میکردم تو برای تلافی کارهای بدم برام فرستادی دست و پا زدم ، اما تو همیشه کاری کردی که به صلاح من است

خدایا

وقتی خسته از همه جا و همه کس ناامیدانه به تو پناه آوردم تو پناهم دادی

وقتی از آدم های دور و برم دلم گرفت و دنیا غم هاش رو بهم ارزونی کرد تو به قلبم آرامش دادی

خدایا

تو با حضورت به خنده هام هدف دادی ، به گریه هام دلیل دادی ، به زندگیم ، به نفس کشیدنم رنگ دادی

وقتی قلبم تپید تو همه عظمت و بزرگیت رو تو قلب کوچک و خسته ام جا دادی

وقتی دوستام درددلاشون را برام گفتن و من خالصانه رو به درگاهت براشون دعا کردم فهمیدم که غم و غصه های دیگرون بارش سنگین تر از از غصه های خودمه اون وقت تو وجودم شیرینیه به یاد دیگران بودن رو چشیدم

وقتی بهم بخشیدی و ازم گرفتی فهمیدم این معادله زندگیه نه غصه خوردن واسه نداشته هاش نه شاد بودن واسه داشته ها

و وقتی به ازای نداشته ها  بهم چیز های دیگه ای دادی اونوقت به بزرگی و مهربونیت بیشتر پی بردم و فهمیدم بیشتر از اون چه که هستی باید مهربون باشی

خدا جونم خیلی دوست دارم خیلی زیاد و به خاطر همه چیز ممنون...

خدایا به خاطر سه چیز سپاسگذارم:

          داده هایت...

                        نداده هایت... 

                                       گرفته هایت...

                                             ***

                                   خدا جونم ازت ممنونم

  " مرداب، بوسه برلبهاینیلوفر می زند چرا که می داند نیلوفر،

تنها شریک بی کسی اوست و با تمامی زیبایی هایش،

هر لحظه قصه ی عشق را در گوش مرداب، زمزمه می کند

و مرداب اگر هنوز زنده است، امیدش به نیلوفر است...

تو مرداب نیستی ! دریایی ... و من حتی سزاوار نبودم که نیلوفرت باشم .

من ماهی کوچکی بودم در اعماق دل دریاییت و دریا، کی خبر از دل ماهی کوچکی

چون من دارد " 

نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت
 پرده ی خلوت این غمکده بالا زد و رفت
 کنج تنهایی ما را به خیالی خوش کرد
 خواب خورشید به چشم شب یلدا زد و رفت
 درد بی عشقی ما دید و دریغش آمد
 آتش شوق درین جان شکیبا زد و رفت
خرمن سوخته ی ما به چه کارش می خورد
که چو برق آمد و در خشک و تر ما زد و رفت
رفت و از گریه ی توفانی ام اندیشه نکرد
 چه دلی داشت خدایا که به دریا زد و رفت
 بود ایا که ز دیوانه ی خود یاد کند
 آن که زنجیر به پای دل شیدا زد و رفت
 سایه آن چشم سیه با تو چه می گفت که دوش
 عقل فریاد برآورد و به صحرا زد و رفت

بی قرارم ، واسه چشمات
اون نگاهی که به یک دنیا می ارزه
می خوام از تو ، بنویسم
اما اسمت که میاد ، دستم می لرزه

چیکه چیکه ، آب شدم من
وقتی گفتی نمی خوام با تو بمونم
حالا تنها ، یه پریشون
خیلی وقته که دیگه بی هم زبونم

من هنوز از تو می خونم عاشقونه
جای دستای تو خالی توی خونه
من هنوز از تو می خونم عاشقونه
جای دستای تو خالی توی خونه

خواب چشماتو می بینم ، فردا آفتابی دنیام
تو می شی تعبیر خوابم ، می رسم به آرزوهام
می دونم میای دوباره ، آسمون آفتابی می شه
باز بهار میاد سراغ گلدون های پشت شیشه

چشم به راه تو می مونم ، اگه می شنوی صدامو
تکیه کن باز هم به شونم ، گوش بده ترانه هامو
یه دریچه مهربونی ، هدیه کن به خلوت من
نشو با دلم غریبه ، سر بزن به غربت من
نشو با دلم غریبه ، سر بزن به غربت من

من هنوز از تو می خونم عاشقونه
جای دستای تو خالی توی خونه
من هنوز از تو می خونم عاشقونه
جای دستای تو خالی توی خونه

زندگی، خاطره است.
زندگی، یک خواب است.
زندگی، خواب ِ یک خاطره است.
زندگی، خاطره ی یک خواب است.
زندگی : یک سره گُل
یک سره آوازِ پرنده
زندگی : یک سره رنگ
یک سره نغمه ...
زندگی، یک زنِ زیباست
که در این روزِ بهاری
زیرِ باران
بچّه ای را می دهد شیر.
زندگی، بچّه ای است
که در این روزِ بهاری
زیرِ باران
می مَکد شیر.
زندگی، سنجد و سیر و سمنوست
زندگی، سکّه وُ سیب و سبزه ست
زندگی، سُنبله ی نوروز است
بر سرِ سنّتی ِ سفره ی هفت سین.

زندگی، مزرعه ی آخرت است
شخم باید زد ...
بذر باید کاشت ...
نان باید پخت ...
زندگی را باید
مثلِ یک تکّهی نان
بر سرِ سفره ی عشق
تقسیم کنیم.
زندگی : یک " گل سرخ "
کارِ ما دیدنِ " رازِ گل سرخ "
زندگی : یک شاعر
کارِ ما خواندن شعر :
" لحظه ها را باید شُست! "
" جورِ دیگر باید زیست "

زندگی، لحظه ای است
که زمان می ایستد
در مکانی ...
... بی نهایت ...
و در آنجا :
حجم، خالی شده از لکّه ی وزن.

نقطه ای از یک خط است.
زندگی :
رویشِ یک بشر است.
زندگی :
ثانیه ای بیشتر از لحظه ی مرگ ...
زندگی :
... لحظه ی دیدارِ خداست.

زندگی را باید
مثلِ یک خاطره زیست.
زندگی را
باید زیست ...
باید زیست ... 

شبی در حال مستی تکیه بر جای خدا کردم
در آن یک شب خدایا من عجایب کارها کردم
جهان را روی هم کوبیدم از نو ساختم گیتی
ز خاک عالم کهنه جهانی نو بنا کردم
کشیدم بر زمین از عرش، دنیادار سابق را
سخن واضح تر و بهتر بگویم کودتا کردم
خدا را بنده ی خود کرده خود گشتم خدای او
خدایی با تسلط هم به ارض و هم سما کردم
میان آب شستم سر به سر برنامه پیشین
هر آن چیزی که از اول بود نابود و فنا کردم
نمودم هم بهشت و هم جهنم هردو را معدوم
کشیدم پیش نقد و نسیه، بازی را رها کردم
نمازو روزه را تعطیل کردم، کعبه را بستم
حساب بندگی را از ریاکاری جدا کردم
امام و قطب و پیغمبر نکردم در جهان منصوب
خدایی بر زمین و بر زمان بی کدخدا کردم
نکردم خلق ، ملا و فقید و زاهد و صوفی
نه تعیین بهر مردم مقتدا و پیشوا کردم
شدم خود عهده دار پیشوایی در همه عالم
به تیپا پیشوایان را به دور از پیش پا کردم
بدون اسقف و پاپ و کشیش و مفتی اعظم
خلایق را به امر حق شناسی آشنا کردم
نه آوردم به دنیا روضه خوان و مرشد و رمال
نه کس را مفتخور و هرزه و لات و گدا کردم
نمودم خلق را آسوده از شر ریاکاران
به قدرت در جهان خلع ید از اهل ریا کردم
ندادم فرصت مردم فریبی بر عباپوشان
نخواهم گفت آن کاری که با اهل ریا کردم
به جای مردم نادان نمودم خلق گاو و خر
میان خلق آنان را پی خدمت رها کردم
مقدر داشتم خالی ز منت، رزق مردم را
نه شرطی در نماز و روزه و ذکر و دعا کردم
نکردم پشت سر هم بندگان لخت و عور ایجاد
به مشتی بندگان آْبرومند اکتفا کردم
هر آنکس را که میدانستم از اول بود فاسد
نکردم خلق و عالم را بری از هر جفا کردم
به جای جنس تازی آفریدم مردم دل پاک
قلوب مردمان را مرکز مهر ووفا کردم
سری داشت کو بر سر فکر استثمار کوبیدم
دگر قانون استثمار را زیر پا کردم
رجال خائن و مزدور را در آتش افکندم
سپس خاکستر اجسادشان را بر هوا کردم
نه جمعی را برون از حد بدادم ثروت و مکنت
نه جمعی را به درد بی نوایی مبتلا کردم
نه یک بی آبرویی را هزار گنج بخشیدم
نه بر یک آبرومندی دوصد ظلم و جفا کردم
نکردم هیچ فردی را قرین محنت و خواری
گرفتاران محنت را رها از تنگنا کردم
به جای آنکه مردم گذارم در غم و ذلت
گره از کارهای مردم غم دیده وا کردم
به جای آنکه بخشم خلق را امراض گوناگون
به الطاف خدایی درد مردم را دوا کردم
جهانی ساختم پر عدل و داد و خالی از تبعیض
تمام بندگان خویش را از خود رضا کردم
نگویندم که تا ریگی به کفشت هست از اول
نکردم خلق شیطان را عجب کاری به جا کردم
چو میدانستم از اول که در آخر چه خواهد شد
نشستم فکر کار انتها را ابتدا کردم
نکردم اشتباهی چون خدای فعلی عالم
خلاصه هرچه کردم خدمت و مهر و صفا کردم
زمن سر زد هزاران کار دیگر تا سحر لیکن
چو از خود بی خود بودم ندانسته چه ها کردم
سحر چون گشت از مستی شدم هوشیار
خدایا در پناه می جسارت بر خدا کردم
شدم بار دگر یک بنده درگاه او گفتم
خداوندا نفهمیدم خطا کردم ....

من مانده ام و یک برگه ی سفید
و یک دنیا حرف ناگفتنی
و یک بغل تنهایی ودل تنگی ....
درد و دل من دراین کاغذ کوچک جا نمی شود !
در این سکوت بغض آلود
قطره ی کوچکی اشک هوس سرسره بازی می کند !
وبرگه ی سفیدم
عاشقانه قطره را به آغوش می کشد !
آری عشق تو نوشتنی نیست بانو
در برگه ام کنار آن قطره
یک قلب کوچک می کشم
وقت تمام است برگه ها بالا .....!

سازنده ترین کلمه " گذشت " است ... آن را تمرین کن.

پر معنی ترین کلمه " ما " است ... آن را بکار ببر.

بی رحم ترین کلمه " تنفر " است ... از بین ببرش.

خودخواهانه ترین کلمه " من " است ... از آن حذر کن.

ناپایدارترین کلمه " خشم " است ... آن را فرو ببر.

با نشاط ترین کلمه " کار " است ... به آن بپرداز.

پوچ ترین کلمه " طمع " است... آن را بکش.

سازنده ترین کلمه " صبر " است ... برای داشتنش دعا کن.

ضعیف ترین کلمه "حسرت " است ... آن را نخور. 

تواناترین کلمه " دانش " است ... آن را فراگیر.

لطیف ترین کلمه " لبخند " است ... آن را حفظ کن.

کشنده ترین کلمه " اضطراب " است ... آن را نادیده بگیر.

صبورترین کلمه " انتظار " است ... منتظرش بمان.

با ارزش ترین کلمه " بخشش " است ... سعی خود را بکن.

تمیزترین کلمه " پاکیزگی " است... اصلا سخت نگیر.

رساترین کلمه " وفاداری " است ... سر عهدت بمان.

و هدفمند ترین کلمه " موفقیت " است ... پس پیش بسوی موفقیت.

                                                                 برگرفته ازوبلاگ

                                                                        « بخون و زندگی کن »

 به اندازه ی کلاغ ها که کاج را دوست دارند...  

 به اندازه ی دختر کوچولویی که عروسکش را دوست دارد.....  

 به اندازه ی پسر کوچولویی که آرزوی پلیس شدن را دوست دارد.....  

  به اندازه ی آفتابگردانی که آفتاب را دوست دارد..... 

 به اندازه ی بچه ها که عمو پورنگ را دوست دارند.....

 به اندازه ی بزرگتر ها که تام و جری را دوست دارند..... 

 به اندازه ی مادر بزرگ که تسبیحش را دوست دارد......

  به اندازه ی دانش آموزی که روز آخر امتحانات را دوست دارد...... 

 به اندازه ی شاعری که لحظه ی سرودن را دوست دارد.....

 به اندازه ی مادری که عروسی تنها پسرش را دوست دارد.....

  به اندازه ی کودکی که دست تکان دادن برای هواپیما را دوست دارد.....

  و....

 همیشه دوستت دارم....

 همیشه منتظرت هستم ....

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

و خوب میدانم :  تا وقتی برفهای روی شانه هایم را نتکانم ....بهار نمی اید

 پس بهارم

  حالا که برفها رفته اند  بیا

کوچه ی برفی

چه شبها تا سحر نام تو را از دل صدا کردم

دلم را با جنون بی کسی ها آشنا کردم

نفهمیدم چه رنگی دارد این شبهای شیدایی

که قلبم را فقط با خاطراتت مبتلا کردم

چه حسی بود در قلبم شبیه کوچه ی برفی

به راه کوچه ی برفی تو را از خود جدا کردم

نفهمیدم که می میرم نباشی مثل پروانه

ترا من در ته این کوچه ی برفی رها کردم

چه شبها تا سحر در خلوتی بیرنگ

نشستم مو به موی خاطراتت را سوا کردم

به پای قاصدک بستم صبوری را شبیه گل

نوشتم به روی گل که من بی تو چه ها کردم

خبر دادی که می آیی سوار شاپرک در باد

بیا ای اوج زیبایی که غم ها را رها کردم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

چه بیم از زعشق تو یاری ندارم
زکار تو گلگون عذاری ندارم
ندارم گلی تا بخندم به رویش
خزان خورده بیدم ؛ بهاری ندارم
به کف نیستم تار مشکین مویی
زهستس به جز شام تاری ندارم
به غیر از شباهنگ دلداده هر شب
نگاری و شب زنده داری ندارم
بسیج سفر دارم و رای رفتن
که غم دارم و غمساری ندارم
ندارم به زخم درون مرهمی را
نه مرهم که مرهم گذاری ندارم
نجویم زدیدار گیتی نشانی
ندارم تورا ؛ با تو کاری ندارم
ندارم کسی ؛ گر تورا هم ندارم
نگارین زیبا ! خدا هم ندارم؟؟؟؟؟؟

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

عشق یعنی من می روم تو بمان

عشق یعنی آن روز وصال

عشق یعنی بوسه ها در طوله سال

عشق یعنی پای معشوق سوختن

عشق یعنی چشم را به در دوختن

عشق یعنی جان می دهم در راه تو

عشق یعنی دستانه من دستانه تو

عشق یعنی ...م دوستت دارم تورو

عشق یعنی می برم تا اوج تورو

عشق یعنی حرف من در نیمه شب

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

از ازدحام این همه آدم دلم گرفت
دلبسته ام نبودی و کم کم دلم گرفت
از روز  اول خلقت به یک نگاه
دیوانه تو گشتم و از غم دلم گرفت
پروانه شدی پر و بالم به باد رفت
در حسرت نگاه تو در برزخ خودم
یک سیب هم نچیدم و ماندم دلم گرفت
من خودم مقصر این ماجرا نبودم
از این همه لجاجت تو دلم گرفت

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

یک جهان بر هم زدم کز جمله بگریزم تو را

من چه می کردم به عالم گر نمی دیدم تو را

با هم مشکل پسندیهای طبع نازکم

حیرتی دارم که چون آسان پسندیدم تو را

من ز خود گم می شدم چون می شنیدم نام تو

خود را گم کرده تر می خواستم دیدم تو را

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

گفته  بودم که به دریا نزنم دل اما

کو دلی تا که به دریا بزنم یا نزنم

وقتی تو نیستی

چقدر دل تنگ می شوم گاهی خیلی زیاد...

و این دلتنگی می بردم تا ترس.

یک ترس دائمی که نکند این دلتنگی ها همیشگی بشو

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

كوكِ دوستت دارم !!

زبانت كوك نمی شود !..

به آنچه ..

گوش من محتاج شنیدنــش است

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

یک نفر مرا در ایستگاه شب

جا گذاشته است

درست مثل چمدانی که

تو جا گذاشتی اش پیش من

برای من نه

برای چمدان ات برگرد !

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

این روزها

وسط هر شعری که می خوانم

[سوسو کنان]

 قطاری رد می شود!

و در هر واگن

هزار صندلی است
که به هوای قافیه‌ی "مسافر" ردیف شده اند

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

تولدی دیگر

همه ی هستی من آیه ی تاریکی ست

که تو را در خود تکرار کنان

به سحرگاه شکفتن ها و رستن ها خواهد برد

من در این آیه تو را آه کشیدم آه

من در این آیه تو را
به درخت و آب و آتش پیوند زدم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

در هیچ خیابانی
قدم نگذاشتم
جز اینکه فکر کردم
شاید
از کنار ِ تو در آن گذشته‌ام
در روزگاری که
محبوبم نبوده‌ای

و بر هیچ نیمکتی
ننشستم
جز اینکه فکر کردم
شاید
کنار ِ من بر آن نشسته‌ای
در روزگاری که محبوبت نبوده‌ام..

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

داشتم از این شهر می رفتم

 صدایم کردی

 جا ماندم

 از کشتی که رفت و غرق شد

البته این می تواند یک قصه باشد

  در این شهر دود و آهن

  دریا کجا بود

 که من بخواهم سوار کشتی شوم

 و تو صدایم کنی

 فقط می توانم بگویم :

تونجاتم دادی
 تا اسیرم کنی ...

  " رسول یونان "

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

در تو صیادی است
با آب و دانه
و هزار چاقوی تیز
و در من
حماقتی گنجشک وار
که آسوده ام می کشاند
بر بام تو

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 پیشنهاد میکنم حتما بخوانید

مقصر نبودی
عاشقی یاد گرفتنی نیست
هیچ مادری گریه را به کودکش یاد نمی دهد
عاشق که بودی
دستِ کم
تشری که با نگاهت می زدی
دل آدم را پاره نمی کرد
مهم نیست
من که برای معامله نیامده ام
اصل مهم این است
که هنوز تمام راه ها به تو ختم می شوند
وتو در جیب هایت تکه هایی از بهشت را پنهان کرده ای
نوشتن
فقط بهانه ای است که با تو باشم
اگر چه
این واژه های نخ نما قابل تو را ندارند .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

" جام و خشم "

محو تماشای تو ، عاشق و شیدای تو

این دلِ بی دل شدو دل به دلت دل ببست

از نفس و بوی تو ، چشم و سیه موی تو

در تپش ولرز شد ، وز قدمت پا و دست

نفحه گیسوی تو ، چون قدح روی تو

سوی دلم چون نشد ، دلبرا! خواهدشکست

دل  زپی اُلف تو ، در شب چون زُلف تو

بهره دل غم بشد ، زار و پریشان نشست

تیر سیه چشم تو ، خنجر آن خشم تو

بر دل من چون بشد ، جان ز دلم دل گسست

مرغ دلم مست تو ، جام می از دست تو

سوی حریفم بشد ، چون دلِ من مستِ مست

در طلب خام تو ، بر لب دل نام تو

در قفس غم بشد ، دل پُر از این دار پست

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

حرف کمی نبود قرار ومدار عشق

اما چه فایده –

که نفهمیم یار را!

ای روح های ناب !

دوباره به پا کنید

قدری برای اهل زمستان

بهار را

- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -

همیشه
در بدترین لحظه ها
تنها رها می کنی مراو
بدترینِ لحظه ها
وقتی است
که تو
مرا
تنها
رها می کنی

- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -

هر که آید گوید:
گریه کن، تسکین است
گریه آرام دل غمگین است

چند سالی است که من می گریم
در پی تسکینم

ولی ای کاش کسی می دانست
چند دریا
بین ما فاصله است
من و آرام دل غمگینم

- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -

تـمـام مـعـلوم هـا و مجـهـول هایـم را

بـه زحمـت کـنـار هـم مـی چـیـنم

فـرمـول وار ؛

مـرتـب و بـی نـقـص …

و تــو

بـا یـک اشـاره

هـمـه چـیـز را

در هـم می ریــزی …

در شرح حال گل
بنویسید خار را
بر هم زنید : خوب و بد روزگار را .

- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -

چشمهایت سیراب سراب

و نگاهم،

تاول زده از تابش تشنگی

برویم دعای باران بخوانیم ‍.

تو با دل من

من با دل تو

باور کن با لبخند چترهایمان بر می گردیم

- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -

چرا نمی گویند که آن کشیده سر از شرق -

آن بلند اندام سیاه جامه به تن،

دلبرِ دلیر ز شاهراه کدامین دیار می آید

و نور صبح طراوت بر این شب تاریک چه وقت می تابد؟

در انتظار امیدم،

در انتظار امید طلوع پاک فلق راچه وقت

آیا من به چشمِ غوطه ورم در سرشک خواهم دید؟

از حمید مصدق

- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -

عشــق اگــر خـط مــوازی نیسـت،چیسـت؟

یـ ـا کتـاب جملــه ســازی نیســت،چیسـت؟!

عشـق اگــر مبنــای خلــق آدم اســت

پـس چــرا ایـن گـونـه گنــگ و مبهــم اسـت؟

پـس چــرا خـط مـوازی مـی شـود!!!

از چـه رو هــر عشـق،بــازی مـی شــود؟!

(گلپونه)

- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -

خیال دلکش پرواز در طراوت ابر

به خواب می ماند.

پرنده در قفس خویش

خواب می بیند.

پرنده در قفس خویش

به رنگ و روغن تصویر باغ می نگرد .

پرنده می داند

که باد بی نفس است

و باغ تصویری است .

پرنده در قفس خویش

خواب می بیند .

هوشنگ ابتهاج

- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -

میان ابرها سیر می‌کنم

هر کدام را به شکلی می‌بینم

که دوست دارم

می‌گردم و دلخواهم را پیدا می‌کنم

میان آدم‌ها اما

کاری از دست من ساخته نیست

خودشان شکل عوض می‌کنند

بـرای اتـفـاق هـایی که نـمی افـتـد …

بـرای دستـی کـه نـگـرفـتم

بـرای اشکـی کـه پـاک نـکـردم

بـرای بـوسـه ای کـه نـبــود

بـرای دوسـتـت دارمـی کـه مـرده بـه دنـیـا آمــد

بــرای مـن کـه وجـودم نـبـودن اسـت

مــرا بـبـخـش …

- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -

یادمان باشد حرفی نزنیم که به کسی بر بخورد

نگاهی نکنیم که دل کسی بلرزد

خطی ننویسیم که آزار دهد کسی را

یادمان باشد که روز و روزگار خوش است وتنها دل ما دل نیست

- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -

کـُجـا پـنـاه بـــرم ؟

دسـت هــای تـو دورنـد

و خـُدایـان

جـبـار تــر از هـمـیشـه

قـهـار تــر از هـمـیشـه

بـرنـشسـتـه انـد بـر سکـوی مـسخ بـاورهــا

خیـره سـری خـُدایـان را

چـگـونـه بـرتـابـم

وقـتـی تـو نـیـستـی

ای یـــار

ای پـنـاه همـیـشـه !

- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -

به هـمـان سـادگـی

کـه کـلاغ ِ سـالـخـورده

بـا نـخـستـین سـوت ِ قـطـار

سقـف واگـن مـتـروک را

تـرک می گـویــد

دل ،

دیـگــــر

در جـای خـود نیـسـت

بـه همـیـن ســادگـی !

- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -

لبخند که می زنم پیدایم می کنی

باران می بارد، تو از کنارم می گذری

فریاد نمی کشم که بازگردی

می دانم امشب این آسمان تاب ماه را ندارد

لبخند می زنم،

فراموش می کنم..

- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -

وقتی میشی نیاز من که نباشی پیش من

اشکهای چشمامو ببین که میریزه به پای تو

بازم که بیقرارمو دلواپسی نگاه تو

تموم هستی منی بمون همیشه پیش من

اگر شدم عاشق تو نزار بیتاب بمونم

لا لایی شبام تویی نزار که بی خواب بمونم

دارم برات شعر میخونم شاید به یادم بمونی

فقط یه چیز اذت میخوام همیشه عاشق بمونی

دوست دارم خیلی کمه ولی جز این چیزی نبود

واژه ها رو ولش کنیم عشقمو از چشام بخون

- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -

دستهایم را تا ابرها بالا برده ای

و ابرها را تا چشمهایم پایین

عشق را در کجای دلم …..

پنهان کرده ای که :

هیچ دستی به آن نمیرسد !

- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -

غریبه

نمیدانم

گنجشک ها که آنقدر شبیه همند

چطور همدیگر را میشناسند

و نمیدانم

چقدر شبیه من هست
که تو دیگر مرا نمیشناسی!

- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -

من اینک در رواق کهکشانها

در آوای حزین کاروانها

در آن رنگین کمان پیر و خسته

در آن اشکی که بر مژگان نشسته

در آن جامی که خالی مانده از می

در آوایی که برمیخیزد از نی

نشانی از تو می بینم ،

سراغی از تو می گیرم

- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -

عاقبت یکروز ما هم زین جهان پرمیکشیم

باده رفتن ز دنیا را همه سر میکشیم

بر کن و صد پاره کن این جامه کبر وریا

وقت رفتن ما همه یک جامه در بر میکشیم

جهت خواندن به (ادامه مطلب) مراجعه کنید …

من چقد خوشبختم که به او دل دادم

بی هراس و تردید ، باورش می دارم

چه دلی داشت ز من ، نتوان باور کرد

گله هایی می کرد که توانم کم کرد

دوری چند روزه ، چقدر آزارش داد

که غریب و آشنا ، نام مجنونش داد

آن همه شادابی ، از وجودش دست شست

نا امیدی و درد ، روح او را آشفت

سایت سرگرمی و تفریحی فانی ها دات کام

گفت که من چون آبم ، او وجودش تشنگی

حس و حال عشق او ، آخر آشفتگی

یعنی او تا این حد به دل من دل بست

که به روی هر کس راه عشقش را بست

حاصل این دوری ، باور قلبم بود

قلب پر دردی که ، در برش سخت آسود

معما ! :

میدونی کی بیشتر از همه دوستت داره !؟

راهنمایی ! :

بالای صفحه اسمش رو نوشته !

.

.

.

عیـد که می آید

این دلم قد تُنگ های ماهی ، تَنگ می شود برایت !

.

.

.

هر نُتی که از عشق سخن بگوید

زیباست

حال سمفونی پنجم بتهوون باشد

یا زنگ تلفنی که در انتظار صدای توست . . .

.

.

.

مینویسم نامه و روزی از اینجا میروم

با خیال او ولی تنهای تنها میروم

در جوابم شاید او حتی نگوید کیستی

شاید او حتی بگوید لایق من نیستی

مینویسم من که عمری با خیالت زیستم

گاهی از من یاد کن ، حالا که دیگر نیستم . . .

.

.

.

هیچ خاری در سایه ی گل ، احساس خاری نمی کند

تقدیم به گل روزگار . . .

.

.

.

دل بی تو درون سینه ام می گندد

غم از همه سو ، راه مرا می بندد

امسال بهار بی تو یعنی پائیز

تقویم به گور پدرش می خندد . . .

.

.

.

ابرچشمم به هوای رخ تو بارانیست

مثل دریای دلت دیده من طوفانیست

یک نظر کردی ودل گشت اسیرت اینک

پشت مژگان دو چشمت دل من زندانیست

.

.

.

گستاخی  خیالم را ببخش که حتی لحظه ای یادت را رها نمی کند . . .

.

.

.

دوباره سیب بچین حوا

من خسته ام

بگذار از اینجا هم بیرونمان کنند . . .

.

.

.

نداشتن تو یعنی اینکه دیگری تو را دارد

نمی دانم نداشتن ات سخت تر است یا تحمل اینکه دیگری تو را داشته باشد . . .

.

.

.

این روزها

یا به تو می اندیشم

یا   به این می اندیشم

که چرا؟  به تو می اندیشم . . .

.

.

.

برای بدست آوردنت نمی جنگم

به تکّدی قلبت هم نمی آیم

دوستت دارم

فارغ از داشتنت . . .

.

.

.

قبول که ما T دو خط موازی

هیچگاه به همدیگر نمی رسیم

فقط

کمی فاصله را کمتر کن

می خواهم بهتر ببینمت . . .

.

.

.

تو بیایی

همه ساعت ها و ثانیه ها

از همین روز

همین لحظه

همین دم عیدند . . .

.

.

اس ام اس عاشقانه

.

.

بادبادک ها  هرچقدر هم که اوج بگیرند

هنوز با آن نخ کذایی ، اسیر زمین اند !

فریب نخواهم خورد ، به من پرواز بیاموز . . .

.

.

.

خورشید مردد است، کمرنگ شده

هر چیز که دست می زنم سنگ شده

انگار که حال و روز دنیا خوش نیست

شاید که دلت برای من تنگ شده؟!

.

.

.

پرندگان ، به هم که می‌رسند

آشیانه می‌سازند

من و تو

خاطره . . .

.

.

.

بدترین قسمت زندگی انتظار کشیدن است

و بهترین قسمت زندگی داشتن کسی است که ارزش انتظار کشیدن را داشته باشد

این چه احساسیه که من و تو مثل همیم

از همه دنیا جدا نه زیادیم نه کمیم

دارم حست می کنم لحظه لحظه با منی

تو تموم لحظه هام تو  هوام پر میزنی

دارم حست میکنم توی بیداری و خواب

دل واسه تو میزنه با یه دنیا تب و تاب

این چه احساسیه که بی تو آروم ندارم

حتی وقتی با منی باز تورو کم میارم

دارم حست می کنم خیلی نزدیکی به من

خودتو نشون بده عاشقونه حرف بزن

دارم حست می کنم مثل روزای قدیم

هنوز هم کوچه ی عشقو ، من و تو خوب بلدیم

این چه احساسیه که واسه من مقدسی

تا دلم تورو میخواد تو به دادم می رسی

************************************